Upekee wa kumiliki nafasi ya kuishi katika hosteli chini ya makubaliano ya kukodisha inategemea, kwanza kabisa, na aina ya hosteli yenyewe. Kwa hivyo, kuna hosteli: kwa moja, familia, mchanganyiko, mwanafunzi, jeshi, n.k. (kulingana na wakaazi), na pia tenga korido au mabweni ya sehemu (kulingana na sifa za kiufundi za jengo hilo).
Nafasi ya kuishi katika hosteli inaweza kusambazwa kati ya wakazi kwa ghorofa, chumba kwa chumba, au kulingana na kawaida ya mita za mraba kwa kila mtu ("kitanda", ambayo ni, sehemu isiyojitenga ya chumba).
Viwango vya utoaji wa nyumba hutegemea aina ya wakaazi. Kwa hivyo, raia mwenye upweke anaweza kupatiwa sehemu ya chumba, na familia - nafasi ya kuishi pekee.
Kama sheria, kuishi katika hosteli ni ya muda mfupi, wanaishi huko wakati wa kazi, huduma, mafunzo.
Katika hosteli ya aina yoyote, mpangaji hutumia sio tu nafasi ya kuishi aliyopewa, lakini pia jikoni la kawaida, vifaa vya usafi, vyumba vya kuhifadhia, nk. Haki ya kuwa na makazi mazuri hutolewa na Katiba ya Urusi.
Mpangaji wa makao katika hosteli anaweza tu kuwa raia na ni mmoja tu ambaye ana haki ya makazi kuhusiana na kazi, huduma au masomo. Mmiliki wa nyumba anaweza kuwa mmiliki wa makao maalum.
Hivi sasa, ndani ya mfumo wa sheria ya Urusi juu ya ubinafsishaji wa hisa ya makazi, usajili wa maeneo ya makazi katika umiliki wa kibinafsi katika hosteli ambazo zimepoteza hali yao au hali ya manispaa inaendelea. Mmiliki wa chumba au ghorofa katika hosteli anakuwa na haki za kutumia maeneo yote ya kawaida.
Katika hali zingine, sheria inakataza kufukuzwa kwa mpangaji na watu wa familia yake kutoka kwa makazi ya hosteli bila kutoa makazi mengine, na wanaweza kuhitaji kutambuliwa kwa haki yao ya makazi ya kudumu (ya kudumu) katika hosteli hiyo.
