Katika kuwasiliana na msaidizi, itakuwa sawa kufuata sheria ya maana ya dhahabu. Kwa upande mmoja, mazoea hayapaswi kuruhusiwa. Katika uhusiano wowote wa kibiashara, kuna uongozi, ujitiishaji, na kazini kuna majukumu anuwai, ambayo unalazimika kudai kutoka kwa wasaidizi wako. Kwa upande mwingine, kumdhalilisha mfanyakazi wako hakubaliki, hata ikiwa kimsingi ana makosa.
Ni muhimu
kufuata viwango vya adabu ya biashara na kanuni zinazokubalika kwa ujumla za adabu
Maagizo
Hatua ya 1
Jambo la kwanza ambalo meneja yeyote anapaswa kuelewa vizuri: sheria "mimi ndiye bosi - wewe ni mjinga" ni mbaya. Kila mahitaji, madai, nk. lazima ijadiliwe.
Wakati huo huo, "ni jukumu lako" au "haifikii mahitaji ya ushirika" hutumika kama hoja ya kutosha, lakini kwa sharti kwamba imejumuishwa kweli na hailingani.
Ikiwa mfanyakazi amethibitisha kuwa umekosea katika jambo fulani, sio aibu kukubali hilo. Ni aibu kukata rufaa kwa ujitiishaji, ukigundua kuwa umekosea.
Hatua ya 2
Swali la kimsingi kwa wengi ni jinsi ya kushughulikiana: "wewe" au "wewe". Hapa unahitaji kuelewa kuwa utamaduni wa kuhutubia walio chini ukitumia "wewe" na kwa jina wakati unadai jibu "wewe" na jina na jina la jina limerithi kutoka kwa vifaa vya chama-Soviet (na inakubaliwa na maafisa wa sasa pia), lakini sio ya bora.
Ikiwa kampuni imepokea rufaa kwa "wewe", basi unapaswa kuzungumza na wasaidizi, lakini mpito kwa "wewe" unaruhusiwa tu kuheshimiana. Kwa hivyo, ni kawaida, haswa, katika mgawanyiko wa Urusi wa kampuni za Magharibi: wanageukia wakubwa wakitumia jina la "wewe", lakini hawajui jina lake la patronymic kuwa sio lazima. Isipokuwa ni ikiwa tu mfanyakazi mwenyewe hafurahi na hii.
Hatua ya 3
Haikubaliki kuinua sauti yako kwa mtu wa chini. Vivyo hivyo kwa matusi.
Hata kulinganisha isiyo na madhara katika roho ya "ubora wa kazi kati ya mwanafunzi na mwanafunzi" inapaswa kuzuiwa.
Ikiwa kazi inahitaji kufanywa tena, mfanyakazi atachukua hitimisho linalofaa mwenyewe; inatosha kumuelekeza kile kibaya kabisa.
